SF day 8:Yosemite Park,el Capitan,Bridalveil fall
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg American
28 April 2014 | Verenigde Staten, San Francisco
SF day 8 Yosemite Park, el Capitan, Bridalveil falls, Mirrorlake
Vandaag belooft een prachtige dag te worden. Het weer is mooi en wat op de planning staat is nog veel beter.
We starten uiteraard weer vroeg met een goed ontbijt en om 10 u vertrokken naar de eerste bestemming van vandaag: Bridalveil falls.
Vanwege verwachte parkeerproblemen hebben we de mannen verdeeld over 4 campers en dat was maar goed ook. Wnat ondanks dat we vroeg waren vertrokken, hadden we maar net genoeg parkeerplaatsen bij de waterval. Na een korte wandeling stonden we onderaan de waterval, waar we door de nevel aardig nat werden. De zon kwam precies boven de waterval boven de berg op. Dit was een prachtig gezicht, maar voor het maken van mooie foto's is dit voor een amateur best lastig. Op weg naar beneden lag een grote omgevallen boom met vele namen ingekrast. Ons leek het een leuk idee om onze handtekening achter te laten: SV2014. Mark de J is op en neer naar de camper gerend (is nog een jonge vent, dus moet dat kunnen) om een mes te scoren en vol goede moed begon hij aan zijn karwei. Hij was nog maar net klaar en een opgefokte Amerikaan ging helemaal uit zijn plaat. Wat wij wel niet dachten om in een dode omgevallen boom iets in te krassen. We waren vandalen en dat wij het ook niet leuk zouden vinden als onze huizen met graffity ondergespoten werden. Hij probeerde een foto te maken van de dader, maar die verborg zijn gezicht en ging er als een haas vandoor. Stond ik in een keer opgescheept met die malloot. Ik heb gezegd dat hij van mij wel een foto mocht maken, als hij zo graag wilde. Wat hij dus ook meteen deed en dus als je me een dezer dagen op CNN ziet lamgs komen, dan ken je het verhaal er achter.
De volgende stop was El Capitan, de grootste blok graniet van de wereld. Hij stak mooi af tegen de blauwe lucht. Het was prachtig om te zien en er zijn ook vele foto's gemaakt. Bij komend voordeel bleek toen we ineens weer konden bellen, dus menigeen heeft de kans aangegrepen om het thuisfront te bellen. Een helaas voor Peter, hij is nog steeds geen opa geworden.
Nadat we allemaal weer in de RVs waren geladen, reden we naar Yosemite Village. Voordat we aan de mooie wandeling konden beginnen, moest er eerst de nodige vitaminen en mineralen naar binnen gewerkt worden. Want met een lege maag is een wandeling van bijna 10 kilometer moeilijk te volbrengen. De heenweg liepen we de route over een bospad en we kwamen het ene mooie vergezicht na het andere tegen. En uiteindelijk arriveerden we bij Mirrorlake. Een prachtig meer zo glad als een spiegel (vandaar de naam denk ik) en ijskoud. En als ik het koud vind, dan is het ook koud. De groep was een beetje uiteen gevallen, maar er was afgesproken dat we samen zouden komen bij het meer. Er zijn daar denk ik honderden foto's genomen, want het is niet normaal mooi daar tussen de hoge rostwanden. De terugweg hebben we het geasfalteerde pad genomen. Normaliter is dit voor de Amerikanen een pad waar ze gemotoriseerd naar boven gebracht kunnen worden, want een echte Amerikaan wil graag gebracht worden. Een beetje moe maar zeer voldaan gingen we weer in onze RVs op de camping aan. Een kleine opsomming van het wild dat we onderweg gezien hebben: eekhoorns, lynx (geweldig, is vastgelegd op de foto), elk (soort hert), Stellers Jay (een blauwe gaai), woodpacker. Kortom teveel om op te noemen, maar dit maakte de wandeling nog meer bijzonder.
Bij ons stond er een BBQ op het programma. We hadden in SF een doos met 32 hamburgers in de plaatselijke supermarkt voor 10 dollar op de kop getikt. Dat is natuurlijk niet veel, dus veel kan het dan ook niet zijn. Maar het tegendeel was waar. Ze smaakten heerlijk. Ik moet wel zeggen dat dit natuurlijk komt doordat ze door een professional gebakken zijn. De salade, die Vince in elkaar geknusteld had, smaakte (zoals gewoonlijk) weer verrukkelijk. Klein detail. Ik was nog aan het bakken en aan het eten en de mannen hadden de hele tafel al afgeruimd. Want zij waren klaar met eten. Sterker nog de afwas was al bijna gedaan. Uiteraard wilde ik weten wat hier de reden van was, bleek dat de hele bende snel wilde gaan zwemmen. Want het meisje met de grote .... zou blijkaar ook gaan zwemmen. Het testosteron gehalte steeg naar grote hoogte. Helaas heb ik geen foto mogen aangeschouwen van de schone, dus ik denk dat het met de grote .... wel mee zal vallen. We zijn tenslotte toch met 36 man al ruim een week van huis en dan slaat de verbeelding op hol. Ik moet wel zeggen dat in Amerika hier wel alles heel groot is, dus wie weet hebben ze een klein beetje gelijk gehad.
Morgen breken we het kamp hier weer op en vertrekken naar de kust. Eerst nog wat boodschappen doen en dan een rit van plusminus 5 uur voor de boeg.
Kwisje van de dag:
Waar is Mark de J het meest van geschrokken vandaag?
a. een ontplofte Amerikaan
b. een lief klein eekhoorntje
Vandaag belooft een prachtige dag te worden. Het weer is mooi en wat op de planning staat is nog veel beter.
We starten uiteraard weer vroeg met een goed ontbijt en om 10 u vertrokken naar de eerste bestemming van vandaag: Bridalveil falls.
Vanwege verwachte parkeerproblemen hebben we de mannen verdeeld over 4 campers en dat was maar goed ook. Wnat ondanks dat we vroeg waren vertrokken, hadden we maar net genoeg parkeerplaatsen bij de waterval. Na een korte wandeling stonden we onderaan de waterval, waar we door de nevel aardig nat werden. De zon kwam precies boven de waterval boven de berg op. Dit was een prachtig gezicht, maar voor het maken van mooie foto's is dit voor een amateur best lastig. Op weg naar beneden lag een grote omgevallen boom met vele namen ingekrast. Ons leek het een leuk idee om onze handtekening achter te laten: SV2014. Mark de J is op en neer naar de camper gerend (is nog een jonge vent, dus moet dat kunnen) om een mes te scoren en vol goede moed begon hij aan zijn karwei. Hij was nog maar net klaar en een opgefokte Amerikaan ging helemaal uit zijn plaat. Wat wij wel niet dachten om in een dode omgevallen boom iets in te krassen. We waren vandalen en dat wij het ook niet leuk zouden vinden als onze huizen met graffity ondergespoten werden. Hij probeerde een foto te maken van de dader, maar die verborg zijn gezicht en ging er als een haas vandoor. Stond ik in een keer opgescheept met die malloot. Ik heb gezegd dat hij van mij wel een foto mocht maken, als hij zo graag wilde. Wat hij dus ook meteen deed en dus als je me een dezer dagen op CNN ziet lamgs komen, dan ken je het verhaal er achter.
De volgende stop was El Capitan, de grootste blok graniet van de wereld. Hij stak mooi af tegen de blauwe lucht. Het was prachtig om te zien en er zijn ook vele foto's gemaakt. Bij komend voordeel bleek toen we ineens weer konden bellen, dus menigeen heeft de kans aangegrepen om het thuisfront te bellen. Een helaas voor Peter, hij is nog steeds geen opa geworden.
Nadat we allemaal weer in de RVs waren geladen, reden we naar Yosemite Village. Voordat we aan de mooie wandeling konden beginnen, moest er eerst de nodige vitaminen en mineralen naar binnen gewerkt worden. Want met een lege maag is een wandeling van bijna 10 kilometer moeilijk te volbrengen. De heenweg liepen we de route over een bospad en we kwamen het ene mooie vergezicht na het andere tegen. En uiteindelijk arriveerden we bij Mirrorlake. Een prachtig meer zo glad als een spiegel (vandaar de naam denk ik) en ijskoud. En als ik het koud vind, dan is het ook koud. De groep was een beetje uiteen gevallen, maar er was afgesproken dat we samen zouden komen bij het meer. Er zijn daar denk ik honderden foto's genomen, want het is niet normaal mooi daar tussen de hoge rostwanden. De terugweg hebben we het geasfalteerde pad genomen. Normaliter is dit voor de Amerikanen een pad waar ze gemotoriseerd naar boven gebracht kunnen worden, want een echte Amerikaan wil graag gebracht worden. Een beetje moe maar zeer voldaan gingen we weer in onze RVs op de camping aan. Een kleine opsomming van het wild dat we onderweg gezien hebben: eekhoorns, lynx (geweldig, is vastgelegd op de foto), elk (soort hert), Stellers Jay (een blauwe gaai), woodpacker. Kortom teveel om op te noemen, maar dit maakte de wandeling nog meer bijzonder.
Bij ons stond er een BBQ op het programma. We hadden in SF een doos met 32 hamburgers in de plaatselijke supermarkt voor 10 dollar op de kop getikt. Dat is natuurlijk niet veel, dus veel kan het dan ook niet zijn. Maar het tegendeel was waar. Ze smaakten heerlijk. Ik moet wel zeggen dat dit natuurlijk komt doordat ze door een professional gebakken zijn. De salade, die Vince in elkaar geknusteld had, smaakte (zoals gewoonlijk) weer verrukkelijk. Klein detail. Ik was nog aan het bakken en aan het eten en de mannen hadden de hele tafel al afgeruimd. Want zij waren klaar met eten. Sterker nog de afwas was al bijna gedaan. Uiteraard wilde ik weten wat hier de reden van was, bleek dat de hele bende snel wilde gaan zwemmen. Want het meisje met de grote .... zou blijkaar ook gaan zwemmen. Het testosteron gehalte steeg naar grote hoogte. Helaas heb ik geen foto mogen aangeschouwen van de schone, dus ik denk dat het met de grote .... wel mee zal vallen. We zijn tenslotte toch met 36 man al ruim een week van huis en dan slaat de verbeelding op hol. Ik moet wel zeggen dat in Amerika hier wel alles heel groot is, dus wie weet hebben ze een klein beetje gelijk gehad.
Morgen breken we het kamp hier weer op en vertrekken naar de kust. Eerst nog wat boodschappen doen en dan een rit van plusminus 5 uur voor de boeg.
Kwisje van de dag:
Waar is Mark de J het meest van geschrokken vandaag?
a. een ontplofte Amerikaan
b. een lief klein eekhoorntje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
